Serie: Charley Davidson 1 t/m 3
Genre: Adult, Paranormal, Geesten
Gepubliceerd: 2011 & 2012
Taal: Engels, deel 1&2 zijn vertaald i/h Nederlands
Waardering: 3x ★★★★★
Add to Goodreads
Charley ziet dode mensen. Ja je leest het goed, ze ziet dode mensen. En het is haar taak om hen ervan te overtuigen 'naar het licht te gaan'. Maar wanneer deze mensen gestorven zijn onder minder dan ideale omstandigheden (zeg maar moord), willen ze soms dat Charley de slechteriken berecht. Wat de zaken nog gecompliceerder maakt zijn de hete, erotische dromen die ze heeft over een entiteit die haar al haar hele leven volgt, en het blijkt dat hij misschien niet eens dood is. Hij is misschien iets heel anders . . .

Review:

Het eerste dat in mij opkwam na het lezen van de laatste regel van het 1e boek was 'dit is Paranormaal op zijn best'. Ge-wel-dig gewoon! Charley is een ongelofelijk stoere, sprankelende (letterlijk en figuurlijk) meid met een humor waar je U tegen zegt. Ik heb geloof ik nog nooit zoveel gelachen om paranormale boeken als deze. Haar humor is ad-rem, geestig en sarcastisch.
Er zijn maar heel weinig mensen die weten dat Charley dode mensen kan zien en dat wil ze graag zo houden want ze wordt er vaker niet dan wel om geaccepteerd. Maar van die weinig mensen weet niemand dat ze eigenlijk de Grim Reaper is (Magere Hein), maar dan zonder de welbekende mantel en zeis. Naast Grim Reaper heeft ze ook nog een baan als Detective en assisteert ze regelmatig haar Oom Bob, politie agent, met het oplossen van misdaden door middel van haar gave; het kunnen zien van en spreken met geesten. Deze boeken zitten vol spanning, misdaad, geesten, humor en een donkere sexy man die telkens op de juiste momenten verschijnt.
Boven elk nieuw hoofdstuk staat een humoristische quote, dit is er 1 van:

I stopped fighting my inner Demons, We're on the same side now
En nog een quote uit 1 van de vele geweldige dialogen tussen Cookie (vriendin en Secretaresse van Charley) en Charley:

Cookie: 'I know, I suck at all of this supernatural stuff. But I fry a mean chicken.'
Charley: 'Oh good, I hate it when the nice ones get fried.'

Elk boek heeft een eigen, op zichzelf staand verhaal, maar daarnaast loopt de gevaarlijke, gecompliseerde, intense en erotische relatie tussen Charley en de ongelofelijk knappe verschijning Reyes als een rode draad door de boeken (hij mag ook op bezoek komen in mijn dromen). Ik heb echt enorm genoten van deze serie en ik vind het vreselijk dat ik nog zo lang moet wachten voordat het 4e deel uit gaat komen. Zoals het er nu naar uitziet staat die gepland voor 2013.